Nigdy wcześniej nie widziałam trzylatka, który wyglądałby tak poważnie. To zdecydowanie odróżniało go od pozostałych uczestników zajęć angielskiego, które w trakcie studiów prowadziłam w poznańskim "Zamku". Początkowo sądziłam, że rodzice ubrali chłopca tak odświętnie z okazji rozpoczęcia roku. Jednak Jaś zawsze miał na sobie jasną koszulę i ciemną marynarkę, a w cieplejsze dni – kamizelkę i obowiązkowo muchę lub krawat pod szyją.
Impreza z okazji dwudziestej rocznicy ślubu Agaty i Sebastiana okazała się wytwornym balem w stylu retro. Patrząc na ludzi wyjętych ze stron "Wielkiego Gatzby" ledwie rozpoznawałam bliskich gospodarzy - ich rodziców, rodzeństwo, dzieci, kuzynów i przyjaciół.
Podobnie jak inni uczestnicy szkolenia odczuwam dreszcz ekscytacji. Za chwilę przybędzie On! Jim Kepner. Jeden z najlepszych na świecie specjalistów w dziedzinie psychoterapeutycznej pracy z ciałem. Autor „Biblii”, z której uczyłam się na studiach oraz licznych kursach. Człowiek legenda. Ekspert. Dla wielu – niekwestionowany guru.
„Poznajcie się. To jest Asia. Będzie wychowawcą i jednocześnie kierownikiem kolonii” – powiedziała organizatorka, gdy wsiadałam do autokaru, który miał nas zawieźć do Zakopanego. Spojrzałam na uśmiechniętą, błękitnooką, starszą ode mnie o kilka lat dziewczynę i pomyślałam, że bije od niej fajna energia. To dobrze wróżyło na najbliższe trzy tygodnie, które my – kadra – mieliśmy spędzić ze sobą i z kilkudziesięcioosobową grupą podopiecznych.
Siedzę w kinie. Ne ekranie spin doktor wykrzykuje do swojego klienta: „Wbij sobie do głowy, że na ludzi najsilniej oddziałuje twoja mowa ciała (55%), w drugiej kolejności ton głosu (38%), a dopiero na ostatnim miejscu słowa (7%)!”