Blog

Podobnie jak inni uczestnicy szkolenia odczuwam dreszcz ekscytacji. Za chwilę przybędzie On! Jim Kepner. Jeden z najlepszych na świecie specjalistów w dziedzinie psychoterapeutycznej pracy z ciałem. Autor „Biblii”, z której uczyłam się na studiach oraz licznych kursach. Człowiek legenda. Ekspert. Dla wielu – niekwestionowany guru.

Czytaj

Kreowanie czarnych scenariuszy, przewidywanie katastrof… – kiedyś byłam w tej konkurencji prawdziwą mistrzynią. W każdej niemal sytuacji pytałam: „A co jeśli…?”, a w odpowiedzi moja wyobraźnia kreśliła najkoszmarniejsze wizje. Sądziłam, że w ten sposób przygotuję się na wszelkie zagrożenie. Tymczasem skutek był odwrotny. Jedna negatywna myśl wywoływała kolejną, ta kolejną i kolejną, aż w końcu docierałam do obrazów tak upiornych, że zamiast przeciwdziałać potencjalnym problemom, wpadałam w obezwładniający stupor.

Czytaj

– Co zrobić, żeby szef przestał mnie lekceważyć? – pyta klient.
– Może wyjaśnij mu spokojnie, co czujesz, gdy on traktuje cię w ten sposób? – radzi psychoterapeuta.
– Niestety, to nie przejdzie. Wiele osób próbowało, ale zawsze wywoływało to efekt odwrotny od zamierzonego.
– Rozumiem. W takim razie może zacznij odpowiadać mu bardziej asertywnie?
– Niezły pomysł, ale nie do wykorzystania z szefem. On nie toleruje asertywnej komunikacji.
– To może trzeba zgłosić jego postępowanie wyżej? Na przykład dyrektorowi działu personalnego?
– Jest to jakaś myśl, ale w naszej firmie to niewykonalne. HR-y są na smyczy mojego szefa…

Czytaj

Jak podjąć trafną decyzję? Czy można ustrzec się przed popełnieniem błędów? Co zrobić, by nie wpaść w pułapkę niewłaściwych wyborów? – często słyszę w gabinecie tego rodzaju pytania. Powodem stresu są oczywiście najtrudniejsze dylematy, od których, jak się wydaje, zależy nasza przyszłość, rozwój czy zdrowie.

Czytaj

Nigdy nie zapomnę dnia, w którym postanowiłam stanąć po swojej stronie.

Czytaj

Pamiętacie film „Fatalne zauroczenie” z mistrzowską kreacją Glenn Close? Grana przez nią bohaterka – atrakcyjna, niezależna kobieta sukcesu – poznaje młodego pisarza (w tej roli Michael Douglas). Para wpada sobie w oko, umawia się na spotkanie i ostatecznie ląduje łóżku. Dla niego to zaledwie niezobowiązujący seks. Dla niej – sygnał, że los postawił na jej drodze tak długo wyczekiwaną miłość. Kobieta za wszelką cenę próbuje więc zatrzymać kochanka. Początkowo używa seksualnego uwodzenia. Kiedy jednak metoda ta nie skutkuje, wywiera presję, nachodzi mężczyznę, szantażuje go, a ostatecznie posuwa się do zbrodni. Jak to możliwe, że z osoby tak przywiązanej, oddanej, gotowej przychylić nieba obiektowi swoich uczuć, bohaterka zmienia się w potwora? Dlaczego miłość w mgnieniu oka przeradza się w nienawiść? W dzisiejszym poście postaram się rozwikłać tę zagadkę.

Czytaj

Pytasz: „Jak to się dzieje, że tylko na mnie spadają największe nieszczęścia? To ja nie mogę znaleźć miłości. Na mnie uwziął szef – despota. To mnie zawsze wcisną wybrakowany towar w sklepie. I to ja płacę mandat, choć wielu innych kierowców przekracza dozwoloną prędkość. Że o dziecięcych latach – pełnych pustki i braku miłości – nie wspomnę. I teraz też… wszyscy wokół cieszą się, śmieją, radują fantastycznym życiem. Budują domy, mają super auta, opowiadają o zagranicznych podróżach... Ich życiowi partnerzy to chodzące ideały. Dzieci – jak malowanie! A ja? Mnie musiał się przytrafić hiobowy los. Dlaczego wciąż dostaję od życia kolejne kopniaki? Dlaczego tylko ja mam pod górkę? Dlaczego???"

Czytaj

Koniec roku zbiegł się u mnie z domknięciem kilku dłuższych procesów terapeutycznych. Pożegnanie z klientem to dla mnie niezwykle poruszająca chwila. Szczególnie, gdy osoba, której towarzyszyłam, włożyła w pracę nad sobą wiele wysiłku, a wysiłek ten zaowocował znaczącymi zmianami w jej dotychczasowym życiu. Na ostatniej sesji doświadczam całej gamy emocji. Tak było i tym razem.

Czytaj

Niedawno brałam udział w szkoleniu dla psychoterapeutów prowadzonym przez jednego z moich mistrzów – Petera Schulthessa. Trening polegał na tym, że każdy z nas kolejno wychodził na środek i zgłaszał problem, nad którym chciał pracować. Peter najpierw prowadził sesję występując w roli terapeuty, a potem – już jako nauczyciel/trener – omawiał przebieg procesu (z perspektywy diagnozy, podjętych interwencji itp.).

Czytaj